ψευτικος κοσμος

Όλοι μας ζούμε μέσα στην δική μας μαγική “φούσκα” .
Φτιάχνουμε ένα ψέμα και ζούμε μέσα του..
Κάποιοι όμως είναι οι ίδιοι ένα ψέμα ένα ψέμα δημιουργημένο απο ανάγκη και απο έλλειψη....
Έλλειψη αυτογνωσίας έλλειψη εαυτού....και το ψέμα
γίνεται τρόπος ζωής και αν λέω αν κάποτε το καταλάβουν τοτε γκρεμίζονται όλα σαν χάρτινος πύργος σαν κάστρο στην αμμο.....και τοτε η φεύγεις η επιτίθεσαι...

Δυο τρόποι που σε βοηθούν να κρυφτείς... από εσένα, από τους άλλους ... απο την αλήθεια....απο σένα γιατί φοβάσαι τον αληθινό σου εαυτό και το τι θα σου αποκαλύψει, φοβάσαι γιατί θες να είσαι ένας άλλος που δεν είσαι...
Και ολα ξαναγυρίζουν στο αρχέγονο ερώτημα Υπάρχεις? Ζεις? Αισθάνεσαι? αναπνέεις?......Αλλα οσο κρύβεσαι αλλο τόσο θα σε κυνηγαει.....το υποσυνείδητο αμείλικτα θα σπρώχνει μέχρι να βγει και να τα κάνει ολα στάχτη.....Χωρις πλέον βάσεις δεν μπορείς να στέκεσαι δεν μπορείς να ζεις και η λήθη και η ανυπαρξία σε καταδικάζουν....και ενώ εχεις καταδικάσει τον εαυτο σου σε αυτο το ψεμα αρχιζεις να το μυραζεσαι με τους αλλους οχι για να τους κοροϊδέψεις τόσο αλλα για να πιστέψεις εσυ ο ίδιος το ψέμα σου και να το ζήσεις... σαν ηθοποιός να μπεις στο πετσί του ρολου.
Και οσο πιστεύεις οτι οι άλλοι τρώνε το παραμύθι όλα καλά....το τρως και εσυ και λες οτι ολα είναι καλά η ζωή προχώρα καθε μέρα ειναι ιδια με την προηγούμενη μια ευθεία γραμμή....αλλα στη ζωη υπάρχει και το τυχαίο το απρόσμενο και αρκει ενα μικρό κυματάκι μια μικρη και τυχαία αναστάτωση..μια λέξη μια εικόνα και τοτε το παραμύθι γκρεμίζεται και ξανα είσαι μονος....Το ψεμα πλεον δεν υπάρχει παρα μονο ενα κενο...και εκει ειναι που πλεον δε μπορεις να συνεχισεις να λες ψεματα στον εαυτο σου και οι αλλοι δεν μπορουν να τα πιστέψουν... ψαχνεις να βρεις μεσα σου κατι αληθινό απο τα ψέματα σου και βλεπεις οτι δεν υπαρχει... η φούσκα εχει σκάσει πια και ο θόρυβος σε κουφαίνει.
Καιρος πια να αναθεωρήσεις....καιρος πια να ξαναβρείς τον εαυτο σου....να ξεκινήσεις απ την αρχη....να σιγοτραγουδήσεις το...δεν είναι ετσι η αγάπη.....καιρός να πάρεις βαθειά ανάσα και να προχωρήσεις με λευκο χαρτι....να μην χρειαστεί να σβήσεις και να ξαναγραψεις....λευκη κολλα μπροστα σου και η πενα στο χερι σου....Θα γραψεις την πορεία σου η θα αφήσεις τον άνεμο να σε παρασέρνει μια απο δω και μια απο κει μεχρι να σε πεταξει στο πιο βαθυ φαράγγι????

Η απόφαση ειναι δική σου γιατι πλέον γνωρίζεις οτι ζούσες μεσα σε ενα ψεύτικο όνειρο ενα ψεύτικο κόσμο





APS & Μαρλού