Αυτό που σε πονάει είναι η στιγμή που καταλαβαινεις πως όλα ήταν ξερά χόρτα
Στάχτη που με το πρώτο αεράκι, το πρώτο φύσημα... σκορπίστηκαν παντού...
και όσο και να προσπαθήσεις να τα σώσεις δε θα τα καταφέρεις ...
θα έχουν χαθεί...
θα είναι άπιαστα!
Θα τις βλέπεις να ταξιδεύουν, να περιπλανιουνται και να χάνονται!
Όμως πισω θα έχουν αφήσει ερημιά, θλίψη και ένα γκρίζο τοπίο...
Που εσύ θα πρέπει να του δώσεις πάλι ζωή και χρώμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου