Απο κάποιες καταστάσεις δεν έχεις να πας κάπου...
και έχουν ημερομηνία λήξης....
Τότε ποιος είναι ο λόγος να προσπαθείς να τις κρατήσεις ζωντανές... ;;;
όσο νερό και αν τους δώσεις αυτές μια μέρα θα ξεραθούν και θα πεθάνουν!!
Να μεγαλώνεις κάτι με στοργή, ενθουσιασμό...
να το βλέπεις να βγάζει μπουμπούκια ίσως και να ανθίζει για λίγο...
και μετά να μαραθεί, να ξεραθεί και να ξεχαστεί πάνω στο στεγνό χώμα ...
χωρίς να μπορεί να νιώσει τίποτα...
ούτε τον ήλιο, ούτε τον αέρα...
να υπάρχει εκεί χωρίς να του δίνει κανένας σημασία....
και μετά απο μέρες, μήνες ... θα βρεθεί κάποιος που θα αποφασίσει να καθαρίσει τον τόπο και θα πετάξει και αυτο στα σκουπίδια χωρίς να νοιαστει κανείς...
Ένα ''φυτο'' ήταν που κάποτε προσπάθησες να το κάνεις να ζήσει σε έναν τόπο που ήξερες οτι δε θα τα καταφέρεις...
ήταν κάτι που ξεράθηκε και όσο και αν στεναχωρηθηκες ή προσπάθησες - γνώριζες από την αρχή που θα καταλήξει!!
Η ελπιδα ... ποια ελπιδα;; ελπιδα για κατι ατοπο για κατι που δεν υπαρχει , δεν υπηρξε και ουτε θα υπαρξει;
Άξιζαν οι στιγμές που το είδες να παίρνει τα πάνω του;;;
άξιζαν την απογοήτευση και την λύπη ;;
Ναι ...μάλλον αξίζουν για αυτό άλλωστε ελπίζουμε..
Όσο λιγότερο αξίζει ένα πράγμα, τόσο λιγότερο τολμάει κανείς να ελπίζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου