δε τι γνωρίζουμε...
δε θα την μάθουμε, ίσως, πότε...
Γιατί ποθώ την απόλυτη ομορφιά σου.
Γιατί αναζητώ αυτή τη φριχτή, αυτή τη θανατερή
αλυσίδα που σέρνει απαρηγόρητα.
Απαρηγόρητα. Δόντι με δόντι,
να πίνω τον έρωτά σου, τη γεμάτη νύχτα σου.
Δόντι με δόντι, Κύριε, φλέβα με φλέβα,
να πίνεις το θάνατό μου. Αργά αργά.
Γιατί θέλω το κορμί σου και το κυνηγώ
μέσα απ' το αίμα κι απ' το τίποτα.
Γιατί ψάχνω τη νύχτα σου, την πλήρη, την απόλυτη.
Γιατί θέλω να πεθάνω, να πεθάνω μαζί σου
μ' αυτή την τρομερή ερωτευμένη θλίψη
που θ' αγκαλιάζεις, Θεέ μου, όταν πεθάνω.
Blas de Otero
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου