Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Ξαφνικά

Δε μπορείς να ορίσεις τίποτα ... όλες οι στιγμές είναι μοναδικές και αιφνίδιες...
Ξαφνικά γίνονται όλα... τόσο ξαφνικά που τα χάνεις, δε μπορείς να σκεφτείς, δε μπορείς να το ελέγξεις ούτε να προετοιμαστεις! 
Έρχονται και φεύγουν όλα ξαφνικά!
Ξαφνική μπόρα μέσα μου, σαν καταιγίδα ξέσπασε στην ήρεμη ζωή μου ... Ήρθε και τα παρέσυρε όλα... χωρίς να μπορώ να την ελέγξω, χωρίς να μπορώ να της κρυφτώ κάθομαι και απολαμβάνω την βροχή της...
Νιώθω τις σταγόνες, ακούω τις βροντές θαυμάζω τις λάμψεις απο τους κεραυνούς της! 
Γίνομαι ένα μαζί της και κλέβω απο την δύναμη της και την ορμή της!
Ταξιδεύω μαζί της , πάνω στα πυκνά της σύννεφα.. 
Είναι σαν ξαφνική μπόρα που δροσίζει τα όνειρα μου, τις επιθυμίες μου! 
Θα τελειώσει και αυτή ξαφνικά, το ξέρω...
... ελπίζω όμως να απολαύσω το αποτέλεσμα της ,και να δω ένα ουράνιο τόξο! 
Να έχω  πάρει αυτό το δώρο απο την Ίριδα για ανάμνηση σου !! 







Έτσι ξαφνικά σε είδα απέναντί μου
Έτσι ξαφνικά μπήκες στη ζωή μου
Έτσι ξαφνικά στάθηκες στη πόρτα
Είπα βιαστικά αχ! Μείνε λίγο ακόμα

Έρωτας το βλέπω είσαι πυροτέχνημα που ήρθε
Κι έσκασε στα μάτια μου μπροστά
Χίλιους όρκους πήρα πίσω και τολμώ να σ’ αγαπήσω
Τα `χασα που ήρθε ξαφνικά

Άρχισες και να μου λείπεις το τηλέφωνο μεσίτης
Χάνομαι όταν κλείνεις ξαφνικά
Το μυαλό μου μηδενίζω και με σένα το γεμίζω
Πόσο υπερβάλλω ξαφνικά

Έτσι ξαφνικά έτσι ξαφνικά
Όπως μπήκες στη ζωή μου θα φοβάμαι
μη σε χάσω ξαφνικά

Έτσι ξαφνικά η νύχτα αυτή διαφέρει
Έτσι ξαφνικά μου `πιασες το χέρι
Έχεις μια μάτια που με αφοπλίζει
Έτσι ξαφνικά η ζωή μου αξίζει

Έρωτας το βλέπω είσαι πυροτέχνημα που ήρθε
Κι έσκασε στα μάτια μου μπροστά
Χίλιους όρκους πήρα πίσω και τολμώ να σ’ αγαπήσω
Τα `χασα μου ήρθε ξαφνικά

Άρχισες και να μου λείπεις το τηλέφωνο μεσίτης
Χάνομαι όταν κλείνεις ξαφνικά
Το μυαλό μου μηδενίζω και με σένα το γεμίζω
Πόσο υπερβάλλω ξαφνικά

Έτσι ξαφνικά έτσι ξαφνικά
Όπως μπήκες στη ζωή μου θα φοβάμαι
μη σε χάσω ξαφνικά

Δεν υπάρχουν σχόλια: