Αν καί στήν δημιουργία μίας σχέσης η απόφαση τών μελών της είναι κοινή , δέν συμβαίνει συνήθως τό ίδιο στήν διάλυσή της.Παρά τό γεγονός οτι σχεδόν πάντα υπάρχουν ευθύνες (λίγες η πολλές ) καί στούς δύο διαχειρίστες αυτής τής σχέσης , τίς περισσότερες τών περιπτώσεων ο ένας εκ τών δύο "κοπιάζει" σέ μεγαλύτερο βαθμό νά τήν ξεπεράσει καθώς πολλές φορές ισχύει ότι είπε ο Γάλλος μυθιστοριογράφος καί
κριτικός
Marcel Proust (1871 - 1922)
"Σε ένα χωρισμό, αυτός που δεν είναι πραγματικά ερωτευμένος είναι εκείνος που λέει τα πιο τρυφερά λόγια ".
Ο χωρισμός ακολουθεί τις ψυχολογικές διαδικασίες ενός πένθους καί το άτομο που χωρίζει χρειάζεται χρόνος ώστε να επανέλθει από τήν απώλεια. Όταν θά έχουν κατασταλάξει τα συναισθήματα , τοτε η σχέση θά ανήκει στό παρελθόν.
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η Ανθρώπινη Ψυχή ένα χωρισμό είναι πολύ σημαντικός καί έχει επίδραση καί στους υπόλοιπους τομείς της ζωής.
Μιλάμε πάντα γιά το άτομο πού μένει πίσω σέ μία σχέση σημαντική (ενα μείγμα αγάπης,συνήθειας κοινής πορείας κλπ ).
Σέ αυτόν τόν Ανθρωπο όλα πονάνε όπως η απώλεια θανάτου καί (ανάλογα με τον χαρακτήρα και τίς εμπειρίες) περνάει τά ίδια στάδια.
Αρχικά δεν μπορεί να πιστέψει ότι συνέβει κάτι τέτοιο και αρνείται να το αποδεχτεί. Κάνει προσπάθειες επανασύνδεσης καί υποτιμάει τήν προσωπικότητα του στό έπακρο,ενώ πολλές φορές είναι αρκετά ευάλωτο στό νά ξεκινήσει βιαστικά μία νέα σχέση μπαίνοντας σέ επιπλέον ψυχική φόρτιση (ταλαιπωρώντας καί άλλους Ανθρώπους).
Στη συνέχεια μπορεί να εμφανίσει θυμό προς τον πρώην σύντροφό και προς τον εαυτό του (ενοχές) μέ αποτέλεσμα οι συγκρούσεις μεταξύ τού πρώην ζευγαριού νά φθείρουν ψυχικά και τις δύο πλευρές. Είναι φυσικό επακόλουθο όμως η σχέση έχει τελειώσει και δεν υπάρχει πλέον κανένα νόημα γι'αυτό .
Η έκφραση τών συναισθημάτων βέβαια επιβάλλεται ως εκτόνωση καί οι τρόποι αυτής τής εκφρασης είναι πάντα η λύση στόν ψυχικό πόνο (καλό θά είναι να χρησιμοποιηθούν μέσα στήν προσωπική συναλλαγή μέ τόν εαυτό μας) ενώ η αναζήτηση ευχάριστων στιγμών θά βοηθήσουν στήν πορεία τού επόμενου ψυχολογικού σταδίου.
Καί αυτό είναι η φίλη μας η κατάθλιψη.
Αδυναμία απομάκρυνσης από τό "πρίν" (ξεχνάμε τις κακές στιγμές της σχέσης μετατρέποντας το χωρισμό σε μια διαδικασία χωρίς τέλος) καί αίσθηση ανικανότητας γιά τό "μετά", ενώ οι ενοχές συνεχίζουν τήν ανοδική τους πορεία (ισως περισσότερο πλέον τού θυμού).
Η προσπάθεια συνεχίζεται ,ενώ η συγκράτηση τών συναισθημάτων εδώ , "Απαγορευεται " (πρέπει να βγουν στην επιφάνεια καί να επιτραπεί η εκδήλωση τους). Καλύτερα να επιτρέψουμε στον πόνο να εκτονωθεί παρά να επιστρέφουμε ξανά και ξανά χωρίς αποτελεσμα. Είναι φυσιολογικός ο πόνος και η εκτόνωση του γιατί η καταπίεση και απόκρυψη των συναισθημάτων μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στά μετέπειτα στάδια της ζωής.Η δύσκολη αυτή περίοδος είναι καί μία ευκαιρία επανεξέτασης με επίκεντρο το ίδιο το άτομο και τά "θέλω" του.
Ο χρόνος κυλάει καί είναι υπέρ τού "ταλαίπωρου".
Οι "πληγές" αρχίζουν νά κοιτάζονται στά ίσα πλέον , ενώ γίνονται οι πρώτες σκέψεις γιά τήν "επούλωσή" τους. Αρχίζει τό "παζάρι"μέ τόν εαυτό του ,τά όσα νοιώθει καί τα όσα χρειάζεται νά νοιώσει. Ουτε τώρα είναι απαραίτητη η δημιουργία νέας σχέσης (δέν είναι ακόμη έτοιμο τό "σκηνικό"γιά κάτι τέτοιο). Συνεπώς μιά άλλη "φίλη" έρχεται λίγο πριν τό τέλος.
Η μοναξιά.
Μέ τούτη παρεούλα θά δούμε καί ίσως "γνωρίσουμε" γιά πρώτη φορά τόν εαυτό μας , ενώ μπορούμε νά κοιτάξουμε χωρίς φόβο πίσω βλέποντας στό παρελθόν τίς καλές καί κακές στιγμές.
Ωσπου η μεγάλη απόφαση έρχεται,καί αποδεχόμενοι πώς τό κεφάλαιο σχέση έχει κλείσει γυρίζουμε (γιά πρώτη φορά) τό βλέμμα στό αυριο.
Σε αυτό το στάδιο αρχίζει η αναθεωρηση της ζωή μας καί η επιστροφή στήν κοινωνία μέ συναντήσεις, διασκέδαση καί ενδιαφέροντα τά οποία συνεχώς και θα απομακρύνουν τίς δυσκολες στιγμές τού πρόσφατου παρελθόντος. Ο νέος έρωτας πού δέν θα αργήσει,θά κουβαλά καί τήν θετική πλευρά τού χωρισμού.
Τήν εμπειρία.Μέ τήν οποία σύμμαχο θά κανουμε τά πρώτα μας βήματα σέ αυτόν,έχοντας στήν φαρετρα μας όλα όσα πρέπει νά αποφύγουμε καί όλα όσα μπορεί νά περιμένουμε (σημαντικό σημείο γιά προστασία τής ψυχικής γαληνης).
Ενας χωρισμός μπορεί να επηρεάζει αρνητικά την ψυχική υγεία ανδρών και γυναικών , ενώ οι σχέσεις που διαρκούν δινουν καλύτερη ποιότητα αυτής. Αυτός είναι καί ο λόγος πού πρέπει να γίνονται περισσότερες προσπάθειες πρίν από ένα χωρισμό. Φυσικά όταν μια σχέση δεν λειτουργεί καλά και μάλιστα με στοιχεία οποιασδήποτε μορφής κακοποίησης, τότε είναι καλύτερα να πάρει ένα τέλος.
Ο χρόνος ειναι ο σημαντικότερος παράγοντας για την ανακούφιση τού ψυχικού πόνου.
Σέ κάθε περίπτωση η ζωή συνεχίζεται και το σημειο που συναντά την Ανθρωπινη Ψυχή ειναι το Συναίσθημα.
Marcel Proust (1871 - 1922)
"Σε ένα χωρισμό, αυτός που δεν είναι πραγματικά ερωτευμένος είναι εκείνος που λέει τα πιο τρυφερά λόγια ".
Ο χωρισμός ακολουθεί τις ψυχολογικές διαδικασίες ενός πένθους καί το άτομο που χωρίζει χρειάζεται χρόνος ώστε να επανέλθει από τήν απώλεια. Όταν θά έχουν κατασταλάξει τα συναισθήματα , τοτε η σχέση θά ανήκει στό παρελθόν.
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η Ανθρώπινη Ψυχή ένα χωρισμό είναι πολύ σημαντικός καί έχει επίδραση καί στους υπόλοιπους τομείς της ζωής.
Μιλάμε πάντα γιά το άτομο πού μένει πίσω σέ μία σχέση σημαντική (ενα μείγμα αγάπης,συνήθειας κοινής πορείας κλπ ).
Σέ αυτόν τόν Ανθρωπο όλα πονάνε όπως η απώλεια θανάτου καί (ανάλογα με τον χαρακτήρα και τίς εμπειρίες) περνάει τά ίδια στάδια.
Αρχικά δεν μπορεί να πιστέψει ότι συνέβει κάτι τέτοιο και αρνείται να το αποδεχτεί. Κάνει προσπάθειες επανασύνδεσης καί υποτιμάει τήν προσωπικότητα του στό έπακρο,ενώ πολλές φορές είναι αρκετά ευάλωτο στό νά ξεκινήσει βιαστικά μία νέα σχέση μπαίνοντας σέ επιπλέον ψυχική φόρτιση (ταλαιπωρώντας καί άλλους Ανθρώπους).
Στη συνέχεια μπορεί να εμφανίσει θυμό προς τον πρώην σύντροφό και προς τον εαυτό του (ενοχές) μέ αποτέλεσμα οι συγκρούσεις μεταξύ τού πρώην ζευγαριού νά φθείρουν ψυχικά και τις δύο πλευρές. Είναι φυσικό επακόλουθο όμως η σχέση έχει τελειώσει και δεν υπάρχει πλέον κανένα νόημα γι'αυτό .
Η έκφραση τών συναισθημάτων βέβαια επιβάλλεται ως εκτόνωση καί οι τρόποι αυτής τής εκφρασης είναι πάντα η λύση στόν ψυχικό πόνο (καλό θά είναι να χρησιμοποιηθούν μέσα στήν προσωπική συναλλαγή μέ τόν εαυτό μας) ενώ η αναζήτηση ευχάριστων στιγμών θά βοηθήσουν στήν πορεία τού επόμενου ψυχολογικού σταδίου.
Καί αυτό είναι η φίλη μας η κατάθλιψη.
Αδυναμία απομάκρυνσης από τό "πρίν" (ξεχνάμε τις κακές στιγμές της σχέσης μετατρέποντας το χωρισμό σε μια διαδικασία χωρίς τέλος) καί αίσθηση ανικανότητας γιά τό "μετά", ενώ οι ενοχές συνεχίζουν τήν ανοδική τους πορεία (ισως περισσότερο πλέον τού θυμού).
Η προσπάθεια συνεχίζεται ,ενώ η συγκράτηση τών συναισθημάτων εδώ , "Απαγορευεται " (πρέπει να βγουν στην επιφάνεια καί να επιτραπεί η εκδήλωση τους). Καλύτερα να επιτρέψουμε στον πόνο να εκτονωθεί παρά να επιστρέφουμε ξανά και ξανά χωρίς αποτελεσμα. Είναι φυσιολογικός ο πόνος και η εκτόνωση του γιατί η καταπίεση και απόκρυψη των συναισθημάτων μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στά μετέπειτα στάδια της ζωής.Η δύσκολη αυτή περίοδος είναι καί μία ευκαιρία επανεξέτασης με επίκεντρο το ίδιο το άτομο και τά "θέλω" του.
Ο χρόνος κυλάει καί είναι υπέρ τού "ταλαίπωρου".
Οι "πληγές" αρχίζουν νά κοιτάζονται στά ίσα πλέον , ενώ γίνονται οι πρώτες σκέψεις γιά τήν "επούλωσή" τους. Αρχίζει τό "παζάρι"μέ τόν εαυτό του ,τά όσα νοιώθει καί τα όσα χρειάζεται νά νοιώσει. Ουτε τώρα είναι απαραίτητη η δημιουργία νέας σχέσης (δέν είναι ακόμη έτοιμο τό "σκηνικό"γιά κάτι τέτοιο). Συνεπώς μιά άλλη "φίλη" έρχεται λίγο πριν τό τέλος.
Η μοναξιά.
Μέ τούτη παρεούλα θά δούμε καί ίσως "γνωρίσουμε" γιά πρώτη φορά τόν εαυτό μας , ενώ μπορούμε νά κοιτάξουμε χωρίς φόβο πίσω βλέποντας στό παρελθόν τίς καλές καί κακές στιγμές.
Ωσπου η μεγάλη απόφαση έρχεται,καί αποδεχόμενοι πώς τό κεφάλαιο σχέση έχει κλείσει γυρίζουμε (γιά πρώτη φορά) τό βλέμμα στό αυριο.
Σε αυτό το στάδιο αρχίζει η αναθεωρηση της ζωή μας καί η επιστροφή στήν κοινωνία μέ συναντήσεις, διασκέδαση καί ενδιαφέροντα τά οποία συνεχώς και θα απομακρύνουν τίς δυσκολες στιγμές τού πρόσφατου παρελθόντος. Ο νέος έρωτας πού δέν θα αργήσει,θά κουβαλά καί τήν θετική πλευρά τού χωρισμού.
Τήν εμπειρία.Μέ τήν οποία σύμμαχο θά κανουμε τά πρώτα μας βήματα σέ αυτόν,έχοντας στήν φαρετρα μας όλα όσα πρέπει νά αποφύγουμε καί όλα όσα μπορεί νά περιμένουμε (σημαντικό σημείο γιά προστασία τής ψυχικής γαληνης).
Ενας χωρισμός μπορεί να επηρεάζει αρνητικά την ψυχική υγεία ανδρών και γυναικών , ενώ οι σχέσεις που διαρκούν δινουν καλύτερη ποιότητα αυτής. Αυτός είναι καί ο λόγος πού πρέπει να γίνονται περισσότερες προσπάθειες πρίν από ένα χωρισμό. Φυσικά όταν μια σχέση δεν λειτουργεί καλά και μάλιστα με στοιχεία οποιασδήποτε μορφής κακοποίησης, τότε είναι καλύτερα να πάρει ένα τέλος.
Ο χρόνος ειναι ο σημαντικότερος παράγοντας για την ανακούφιση τού ψυχικού πόνου.
Σέ κάθε περίπτωση η ζωή συνεχίζεται και το σημειο που συναντά την Ανθρωπινη Ψυχή ειναι το Συναίσθημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου