Η ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΑΜΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ,ΑΛΛΕΣ ΘΩΛΕΣ ΑΛΛΕΣ ΜΑΚΡΥΝΕΣ, ΑΛΛΕΣ ΕΝΤΟΝΕΣ
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ, ΕΦΗΒΙΚΑ, ΕΝΗΛΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΟΝΕΣΑΜΕ , ΠΟΥ ΓΕΛΑΣΑΜΕ...
ΕΓΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΝΑ ΚΡΑΤΩ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΤΣΙ ΛΑΤΡΨΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ... ΗΘΕΛΑ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΘΑΝΑΤΙΖΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗ ΚΡΑΤΑΩ ΖΩΝΤΑΝΗ
ΕΧΩ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΓΕΜΑΤΟ ΧΑΡΤΑΚΙΑ, ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΙΝΕΜΑ, ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΟΤΑΝ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΗΓΑ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ΓΙΑ ΒΟΛΤΑ...
ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΣΧΗΜΕΣ.. ΠΟΥ ΠΟΝΑΝΕ ΟΤΑΝ ΤΙΣ ΣΚΕΦΤΕΣΕ... ΟΜΩΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΓΛΥΚΑ.. ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΑΝΑΜΗΚΤΟ!!
ΠΟΤΕ ΔΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΠΕΤΟΥΣΑΝ ΟΤΙ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ..
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΟ ΝΑ ΚΡΑΤΑΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...
ΕΤΣΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΝΤΟΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ... ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ!!
ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΛΑΘΗ , ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ
ΑΝ ΓΥΡΙΖΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΙΣΩ ΔΕ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑ ΤΙΠΟΤΑ...
ΔΕ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ... ΕΧΩ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΚΑΜΑΡΩΝΩ!
ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΑ ΜΕΡΙΚΑ, ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΛΕΓΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΠΑ.. ΑΛΛΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΔΕ ΘΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΖΑ...
ΗΜΟΥΝ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΕΖΗΣΑ...
ΕΙΜΑΙ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΠΟΛΛΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΤΟΝΕΣ!!
ΕΧΩ ΠΟΛΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ... ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΑΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ
ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ, ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΑΝΤΕΞΕΙΣ ... ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΦΥΓΟΥΝ ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΚΑΠΟΥ ΣΟΥ ΕΚΑΝΕ ΚΑΛΟ
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ!!!ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ!!
14 σχόλια:
ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ.ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΜΑΣ.ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΑΜΕ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΟ Η ΚΑΚΟ.ΚΑΤΙ ΠΗΡΑΜΕ.ΑΛΛΩΣΤΕ ΟΤΑΝ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΑ ΠΑΛΙΑ.ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ.
Έχω και εγώ πολλά τέτοια κουτιά σαν το δικό σου. Μια χαρτοπετσέτα με μια καλημέρα, ένα ρολόι που σταμάτησε σε κάποιο χέρι σε ένα πρώτο ραντεβού, εισιτήρια από συναυλίες.
Οι αναμνήσεις δεν πονούν. Πονούν μόνο τα σ'αγαπώ, σε νοιάζομαι, σε σκέφτομαι και μου λείπεις που δεν είπαμε.
Ωραίο ποστ. Συμφωνώ, απλά κάποιες φορές θέλεις να τα πετάξεις αυτά τα κουτιά, να κάνεις εκκαθάριση. Όμως, κάποιες άλλες φορές αισθάνεσαι ότι όσα σου συνέβησαν ήταν καλά, ήταν μια ευλογία. Καλό βράδυ!
skpoytzako σε ευχαριστω! και αφου παντα θα μας ακολουθουν... εμεις θα πρεπει να τις δεχομαστε...
george πραγματικα αυτα πονανε περισσοτερο, απο ολα. και λαθη που καναμε και ανθρωπους που πληγωσαμε... αυτα πονανε μετα απο χρονια!
kykne ευχαριστω πολυ :) το να κρατησεις ενα κουτακι σε μια γωνια δε θα πιασει χωρο.. θα ερθει η στιγμη που θα θες να το ανοιξεις!!
αν αυτη η στιγμη ερθει και εσυ το εχεις πεταξει.. ????
οσο γιατην εκκαθαριση .. ολα ειναι στο μυαλο μας, πετοντας τη χαρτοπετσετα με τη καλημερα (του giorgeα) δε θα αλλαξει κατι μεσα σου...
μην ξεχνάς ότι οι αναμνήσεις και τα βιώματα είναι που χτίζουν τομ χαρακτήρα μας. είναι οι στιγμές εκείνες, οι πολύ δικές μας, που μας οπλίζουν για κάθε τι καινούριο! καλημέρα!!
"ΠΟΤΕ ΔΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΠΕΤΟΥΣΑΝ ΟΤΙ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ..
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΟ ΝΑ ΚΡΑΤΑΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ..."
....Καλά κάνεις και δεν πετάς τίποτα...
Έχω φωτογραφίες από πρόσωπα που κανονικά θα έπρεπε να μισώ,αλλά δεν τις πετάω.....
Κάποτε μπορεί να "χρειαστείς" μερικές αναμνήσεις.
Οι φίλες σου απλά αρνούνται το παρελθόν τους,συγνώμη αλλά είναι ηλίθιο το να αρνείσαι ένα κομμάτι του εαυτού σου..
uncle καλησπερα απο εμενα! θα πω οτι πολυ σωστα τα λες... καθε στιγμη "μας" εχει κατι απο εμας και εχει κατι να μας δωσει!
not me και να αρνηθεις ετσι το παρελθον δε το ξεχνας και δε το σβηνεις! και για αυτο ποτε δε καταλαβα αυτη την αντιδραση... ειναι αυτο που λες οταν θα χρειαστεις μερικες αναμνησεις???
Πόσο δίκιο έχεις! Άνθρωπος χωρίς αναμνήσεις είναι σαν άνθρωπος χωρίς ιστορία....νομίζω το έχουν πει για έθνη, αλλά είναι πολύ σημαντικό και για τον καθένα από εμάς! Αλλωστε, οι αναμνήσεις μας βοηθάνε να προχωράμε, μέσα μας και στη ζωή μας. Αλλά κάποιες φορές...πονάνε οι ρημάδες πολύυυυυυυυ... :-)
ponane παρα πολυυυυυυ αλλα τις αντεχουμε και ερχετε η στιγμη που σταματα ο πονος, η εστω ο μεγαλος πονος!!! καλως ηρθες αντρεα!
Μαρλού μου,ομολογώ ότι η ανάρτηση σου με συγκίνησε...κι εγώ μπορεί να κρατήσω διάφορα πράγματα,που άλλοι θεωρούν χαζά...όμως για μένα αποτελουν κάτι πολύ σημαντικό...
κ αυτό που είπες για τις φίλες σου μου τράβηξε πολύ την προσοχή...έχει τύχει να τσακωθώ με φίλες μου,αλλα δεν πέταξα τίποτα...τα κράτησα βαθιά μέσα στη ντουλάπα μου.δεν τα χω ανοίξει από τότε αλλά είναι ένα μέρος του εαυτού μου.
καμιά φορά αναρωτιέμαι αν τελικά πρέπει να λέμε αυτά που νιώθουμε...
τέσπα,νομίζω ότι ο επίλογος σου τα έλεγε όλα...χαίρομαι που είσαι από τους ανθρώπους που είναι ευχαριστημένοι με όσα έχουν ζήσει ευκολα ή δύσκολα...εμένα αυτό που μου έχει μάθει η ζωή κι ας είμαι μόλις 18,για να μιλάω για ζωή,είναι ότι τα πάντα γίνονται για κάποιο λόγο.μπορεί να μην τον καταλαβαίνουμε τη συγκεκριμένη στιγμή,αλλά μετά συνειδητοποιούμε ότι ό,τι κι αν έγινε έπρεπε τελικά να γίνει.... :)
αυραονειρου καλησπερα!! ευχαριστώ πολυ για τα ομορφα λογια σου! οσο για το τελευταίο για εμενα προσωπικά τιποτα δεν ειναι σύμπτωσή και τιποτα τυχαιο... ακομα και ενα βλέμμα!!! θα σου προτινά αν δεδ το εχεις διαβασει το ουράνιες προφητείες του James Redfield πραγματικά θα σε μαγέψει και μιλάει για αυτά μέσα απο μια ιστορία!!! (είναι το αγαπημένο μου βιβλιο)
Πράγματι κρατάμε αυτά που πρέπει.
Αναμνήσεις αλλά και εμπειρίες.
Αλλοίμονο σε αυτούς που δεν έχουν Παρελθόν.
Χαίρομαι που σε βρίσκω.
Καλό σου βράδυ
καλως ήρθες ζαφορα!... ολοι έχουν παρελθόν... αλλοιμονο σε αυτους που δεν "ειδαν-κράτησαν" το παρελθόν τους :)) καλο βραδυ και σε εσενα
Ναι είχα διαβάσει την ανάρτηση σου και συμφωνώ απόλυτα πως οι αναμνήσεις μας είναι η περιουσία μας...απλά εγώ αποχωρίζομαι πιο εύκολα αντικείμενα αλλά πολύ πιο δύσκολα ανθρώπους...νιώθω πως οι ανθρώπινες σχέσεις είναι η ουσία και ο αυτοσκοπός σε όλα τα επίπεδα, όποτε όταν χαλάει αυτό όλα τα άλλα μου φαίνοντα πιο ασήμαντα...
Αν έχεις χρόνο τσέκαρε και άλλο μου blog http://katerinakopsachili.blogspot.com/ θα με ενδιέφερε η άποψη σου! Αλλωστε είσαι μετά τιμής η πρώτη μου επίσημη αναγνώστρια...
Δημοσίευση σχολίου